മഴനൂലുകള്‍ ‍/ Mazhanoolukal

വരുവാനില്ലാരുമന്നറിഞ്ഞിട്ടുമെന്തിനോ
പടിവാതില്‍ ചാരാതെ ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നു
ഇനി വരില്ല നീ എന്നറിഞ്ഞിട്ടുമെന്തിനോ
വ്യര്‍‌ത്ഥമായ് നിന്നെ ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നു

മറന്നിട്ടുപോയ നിന്‍ വാക്കുകള്‍ ഹ്യത്തില്‍
മാറ്റൊലി കൊള്ളുന്നൊരു ഈറ നാദമായ്
വേണ്ട നാവെനിക്കിനി പാഴ്‌വാക്കോതുവാന്‍
കാഴ്‌ചകള്‍ മങ്ങുന്നൊരീ ജീവിത സന്ധ്യയില്‍

എരിഞ്ഞമരുന്ന സൂര്യനേത്രങ്ങള്‍ക്കു മുന്നിലും
എരിയുവാന്‍ മടിക്കുന്നു നിന്നോര്‍മ്മകള്‍
വെണ്ണീറായ് തീരുംമുമ്പൊരു നേരമങ്കിലും
കാണുവാനെന്തിനോ വെറുതേ നിനക്കുന്നു

ഈറകുഴല്‍ മുരളിയിലൊളിപ്പിച്ചുനല്‍കിയ
മയില്‍‌പീലിയെങ്ങോ കളഞ്ഞുപോയി
മൗനങ്ങള്‍ വാചാലമാകുമീ സന്ധ്യയില്‍
ഇനി മറക്കാം പഴയപകലിന്റെ നിറവുകള്‍

കാതുകൂര്‍പ്പിച്ചു കാത്തിരുന്നീ പടിവാതില്‍
വലിച്ചടക്കുന്നു ഒരു മാത്രമുന്‍പേ മറക്കാന്‍
വഴിതെറ്റിയാരും പടികടന്നെത്തിയെന്‍
ഹ്യദയം കവര്‍ന്നെന്നെ മുറിപ്പെടുത്താതെ